آنچه در این مقاله می خوانید: بستن زخم را می‌توان به روش‌های مختلفی انجام داد، اما استفاده از نخ بخیه و بخیه زدن همچنان روش معمول است. در حال حاضر طیف گسترده ای از مواد برای بخیه زدن زخم ها موجود است. بسته به نوع زخم و نیاز به بسته شدن می‌توان از نخ بخیه کات و راند استفاده کرد که به دلیل شکل سوزن جراحی خود به این نام ها شناخته می‌شوند. در این مقاله به تفاوت نخ بخیه راند و کات پرداخته شده است با ما همراه باشید.
بسته شدن زخم توسط بخیه منجر به بهبود سریع تر زخم و کاهش عوارض می‌شود. علاوه بر این زخم باز تحت حمله مداوم میکروارگانیسم های بیماری زا است. چنین آلودگی هایی به احتمال زیاد منجر به عفونت و یا تأخیر در بهبودی می‌شوند. بنابراین زخم ها هر چه زودتر بسته شود، خطر آلودگی کمتر می‌شود.
انواع مختلفی نخ بخیه اکنون در بازار موجود است. نوع و قطر نخ بخیه، نوع سوزن جراحی و طراحی گره جراحی عواملی هستند که بهبود زخم را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
انواع نخ بخیه
طبقه بندی اولیه نخ های بخیه آنها را به “طبیعی” و “مصنوعی” تقسیم می‌کند. مواد بخیه ای که از منابع طبیعی تهیه می‌شوند عبارتند از کتگوت و ابریشم. مواد مصنوعی مانند نایلون، پلی پروپیلن و پلیمرهای اسید گلیکولیک، اسید لاکتیک و غیره در دهه های اخیر رواج یافته‌اند.
مواد بخیه را می‌توان به دو دسته قابل جذب و غیرقابل جذب نیز تقسیم بندی کرد. بخیه های قابل جذب، بافت ها را تا زمانی که به اندازه کافی برای مقاومت در برابر استرس معمولی التیام پیدا کنند، کنار هم نگه می‌دارند و سپس توسط بافت جذب می‌شوند. از طرف دیگر بخیه های غیرقابل جذب باید پس از تثبیت اولیه لبه های زخم برداشته شوند.
با توجه به نوع رشته، بخیه ها ممکن است تک رشته ای یا چند رشته ای باشند. بخیه تک رشته ای در اصل یک رشته فیبر است. این ساختار ساده بخیه ها را قادر می‌سازد تا با کمترین مقاومت از بافت ها عبور کنند. اگرچه این موضوع آن را به ماده انتخابی برای بافت های ظریف مانند بافت های عروقی تبدیل می‌کند، اما گره زدن آن عموماً سخت تر است.
بخیه های چند رشته ای از رشته های فیبر متعددی ساخته شده‌اند که بافته می‌شوند تا یک نخ ظریف ایجاد کنند. بنابراین استحکام کششی بالاتر و همچنین انعطاف پذیری بهتری ارائه می‌دهند. این ویژگی های هندلینگ و سهولت گره زدن را بهبود می‌بخشد. انواع نخ بخیه عبارتند از:
در ادامه قبل از اینکه به تفاوت نخ بخیه راند و کات بپردازیم ابتدا به معرفی انواع سوزن جراحی بیان می شود تا بتوان به راحتی تفاوت این دو نوع را با یکدیگر تشخیص داد.
انواع سوزن جراحی
سوزن های جراحی به عبور نخ های بخیه از بافت ها کمک می‌کنند. در دوران باستان سوزن ها را از مواد طبیعی مانند استخوان، عاج، شاخ، چوب یا خار می‌ساختند. بعدها از فلزاتی مانند نقره، مس و آلومینیوم برنز استفاده شد. سوزن های مدرن برحسب استفاده به دقت طراحی و کانتور می‌شوند و صاف و محکم هستند به طوری که در مقابل فشارهای بخیه مقاومت می‌کنند و در عین حال کمترین آسیب را به بافت ها وارد می‌کنند.
سوزن های جراحی معمولاً به صورت قوس دایره ای منحنی هستند. سوزن های مستقیم، اگرچه در دسترس هستند، کاربردهای عملی بسیار محدودی دارند. انحنا به عنوان دهانه قوس، بر حسب ¼، ½ و … دایره توصیف می‌شود. اندازه سوزن بخیه به طور کلی به اندازه بخیه بستگی دارد و بخیه کوچکتر به سوزن کوچکتر نیاز دارد.
سطح مقطع و نوک سوزن بخیه می‌تواند بسیار متنوع باشد. بسته به این موارد سوزن بخیه به شکل زیر طبقه بندی می‌شود:
-
- راند بادید
- کات
-
راند بادید
سوزن های راند بادید (Round Bodied) دارای سطح مقطع دایره ای شکل هستند. معمولاً برای بخیه زدن احشاء و سایر ساختارهای داخلی مانند عضله و فاسیا استفاده می‌شوند. نوک این سوزن می‌تواند صاف یا تیز باشد. سوزن نوک بلانت به طور خاص در دیواره داخلی شکم و در بافت های شکننده استفاده می‌شود. نوک تیز برای اکثر اهداف دیگر قابل استفاده است.
-
کات
در سوزن های کات (Cutting)، مقطع سوزن مثلثی است که ضلع منحنی داخلی نوک تیز و ضلع محدب بیرونی صاف است. این شکل سوزن را قادر می‌سازد تا از میان بافت های متراکم به راحتی عبور کند. اما طراحی سوزن کات مشکل جدیدی را ایجاد کرد. حتی در کمترین تنش، سوزن مانند یک چاقو عمل می‌کند و لبه تیز آن اغلب بافت را پاره می‌کند و در نتیجه لبه زخم بریده می‌شود.
این مشکل با طراحی سوزن ریورس کات (Reverse Cutting) حل شده است که در آن منحنی داخلی صاف و منحنی بیرونی نوک تیز است. این سوزن به حفظ ماهیت برش کمک می‌کند و در عین حال از خطر پارگی لبه زخم جلوگیری می‌کند.
در ادامه به معرفی نخ کات گوت نیز پرداخته شده است.
نخ کات گوت چیست؟
نخ کات گوت محبوب ترین نخ جراحی است که استفاده از آن حداقل از زمان جالینوس پرگامون (200 پس از میلاد) رایج بوده است. این ماده از لایه زیر مخاطی روده گوسفند یا از لایه سروزی (آوانتیتیال) روده کوچک گاو تهیه می‌شود. برای قرن ها، کتگوت تنها ماده تولید نخ بخیه قابل جذب بود.
از نظر عملکرد، کتگوت انعطاف پذیری خوبی دارد اما استحکام کششی آن نسبتاً ضعیف است. این نخ همچنین پایداری گره ضعیف و واکنش پذیری بافتی بالایی دارد. استحکام کششی آن فقط برای 7 روز باقی می‌ماند.
بسیاری از ویژگی های ضعیف کات گوت را می‌توان با آغشته کردن مواد بخیه با نمک های کرومیک برطرف کرد. این محصول اصلاح شده که کرومیک کات گوت نام دارد، دارای استحکام کششی بالاتر و زمان جذب طولانی است. کتگوت کرومیک حداکثر استحکام کششی خود را برای حدود 2 هفته حفظ می‌کند. همچنین واکنش بافتی را در مقایسه با کات گوت ساده کاهش می‌دهد.
سخن پایانی: حال با توجه به توضیحات بیان شده در بخش های قبلی به راحتی متوجه تفاوت نخ بخیه کات و راند شدید. در این مقاله علاوه بر فرق این دو نخ، خ کات گوت نیز توضیح داده شد تا بتوانید تفاوت آنها را با یکدیگر به راحتی متوجه شوید. امیدورایم این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد.
