فرق بخیه جذبی و غیر جذبی چیست؟

مقدمه
بخیه ها در انواع قابل جذب و غیر فابل جذب برای بسته شدن زخم در دسترس هستند. بخیه های قابل جذب نیازی به برداشتن یا کشیدن ندارند و بنابراین ممکن است باعث صرفه جویی در وقت پزشک و کاهش اضطراب بیمار پس از عمل شود. بخیه های غیر قابل جذب بعد از بهبودی زخم باید کشیده شوند اما کمتر باعث ایجاد پاسخ التهابی یا شکستن زودرس می شوند. در ادامه بیشتر با این دو نوع بخیه و ویژگی ها و تفاوت های آنها آشنا می شوید.

انواع نخ بخیه برای بستن و دوخت زخم ها استفاده می‌شوند. نخ بخیه از پرطرفدارترین وسایل مصرفی پزشکی هستند که قدمت کشف و استفاده از آنها به 4000 سال قبل بازمی گردد. با پیشرفت های طب مدرن، انواع مختلفی از بخیه های جراحی تولید شده است. در حال حاضر بخیه های جراحی موجود شامل طبیعی، مصنوعی، قابل جذب، غیر قابل جذب، آنتی باکتریال، چند رشته ای یا تک رشته ای هستند.

برای اکثر جراحان، بستن صحیح زخم بسیار مهم است. هر ساله هزاران عمل جراحی انجام می‌شود که تقریبا هر جراحی شامل استفاده از بخیه های جذبی و غیر جذبی می‌شود. استفاده از بخیه می‌تواند منجر به صرفه جویی قابل توجهی در هزینه و زمان بهبودی بیمار شود. بخیه ها، منگنه ها و چسب های جراحی معمولاً برای بستن زخم ها و تسریع روند بهبودی استفاده می‌شوند.

معرفی اجمالی انواع بخیه ها (جذبی و غیر قابل جذب)

در کل دو مدل بخیه داریم؛ قابل جذب و غیر قابل جذب. انواع نخ بخیه جذبی بخیه هایی هستند که طی روند بهبود، توسط بدن شما می‌شوند. آنها نیازی به کشیدن ندارند و اکثرا پس از یک یا دو هفته شروع به تجزیه شدن می‌کنند، اگرچه ممکن است برخی از آنها چند ماه طول بکشد تا کاملاً ناپدید شوند. نخ های بخیه قابل جذب از مواد منحصر به فردی ساخته شده‌اند که می‌توانند برای مدت مشخصی در بدن باقی بمانند.

بخیه قابل جذب نیازی به برداشتن ندارند. آنها از ماده ای ساخته ‌شده‌اند که می‌تواند به طور ایمن توسط بدن در طول فرآیند بهبود جذب شود. این امر باعث می‌شود آنها برای بستن برش های جراحی در قسمت های داخلی بدن ایده آل باشند. آنها همچنین می‌توانند برای بستن زخم های خارجی استفاده شوند، اگرچه همه زخم های خارجی کاندیدای خوبی برای بخیه های جذبی نیستند. با حداقل واکنش پذیری و استحکام کششی زیاد، بخیه های جذبی معمولاً انتخابی برای بهبود نتایج زیبایی و صرفه جویی در هزینه ها هستند.

بخیه غیرجذبی نوع دیگری است که معمولا در مناطقی استفاده می‌شود که امکان برداشتن آسان آنها پس از بهبودی وجود دارد. به همین دلیل، آنها در بسته شدن زخم، زمانی که مقاومت طولانی مدت بخیه مورد نیاز است، ایده آل هستند. از بخیه غیرجذبی برای روش های ارتوپدی خاص، در بافت های تحت کشش بالا یا جاییکه انتظار می‌رود خیلی آهسته ترمیم شوند، استفاده می‌شود. به طور خلاصه، بخیه های غیرقابل جذب مقدار قابل توجهی از استحکام کششی را برای بیش از 60 روز پس از کاشت حفظ می‌کنند. با اینحال مدت ترمیم بخیه غیرجذبی به نوع آن بستگی دارد. بسته به استحکام مورد نیاز بافت آسیب دیده، این بخیه ها انتخاب می‌شوند و پس از بهبود توسط پزشک و یا کادر درمان برداشته می‌شوند.

فرق بخیه قابل جذب و غیر جذبی چیست؟

همان طور که گفته شد بخیه های جذبی، بخیه هایی هستند که بدن می‌تواند آنها را جذب کند. آنها پس از بهبودی نیازی به کشیدن ندارند و گزینه خوبی برای بسته شدن زخم های داخلی و عمیق هستند. در عوض بخیه های غیرجذبی باید توسط پزشک کشیده شوند، زیرا حضور مداوم آنها در بافت می‌تواند منجر به التهاب و عفونت شود.

رنگ نخ بخیه جذبی چیست؟

همانطور که گفته شد انواع مختلفی نخ بخیه جذبی وجود دارد که از نظر رنگ نیز متفاوت هستند. نخ های بخیه جذبی معمولاً به رنگ روشن یا سفید هستند و شما فقط انتهای آنها را که از پوست بیرون زده شده مشاهده می‌کنید. اما رنگ های آبی، کرمی و کاراملی نیز برای رنگ نخ بخیه جذبی مشاهده می‌شود.

آیا بخیه جذبی نیاز به کشیدن دارد؟

به طور کلی، بخیه های قابل جذب پاسخ التهابی بیشتری نسبت به نخ های غیرقابل جذب ایجاد می‌کنند، اما نیازی به برداشتن یا کشیدن ندارند و در نتیجه ترومای اضافی زخم را به حداقل می‌رساند.

بخیه های جذبی راه مناسبی برای بستن زخم ها و برش ها هستند. برخلاف بخیه های معمولی که نیاز به برداشتن دارند، بدن شما بخیه های جذبی را جذب می‌کند تا نیازی به برداشتن آنها نباشد. بخیه های قابل جذب استاندارد و بسیار ایمن هستند و مهمترین مزیت آنها این است که بیمار پس از بهبودی درد بیشتری را جهت کشیدن بخیه ها تحمل نمی‌کند.

مراقبت از بخیه جذبی چگونه است؟

مراقبت از بخیه های قابل جذب به تسریع بهبود آن کمک می کند. تکنیک های زیر برای مراقبت از این نوع بخیه ها توصیه می‌شود.

1- تمیز کردن از مرکز به سمت بیرون: بهترین راه برای تمیز کردن زخم این است که از کثیف ترین قسمت به تمیزترین قسمت آن را تمیز کنید. به این معنی که شما باید از مرکز برش به سمت بیرون بروید.

2- دلمه ها را به حال خود رها کنید: اگر روی بخیه ها دلمه ایجاد شده است، آنها را تمیز نکنید. دلمه ها معمولی هستند و اگرچه ممکن است آزاردهنده باشند، اما نشانه ای از بهبودی هستند.

3- از کرم ها و پمادها اجتناب کنید: از کرم یا لوسیون روی زخم خود استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما دستور داده باشد.

4- از حمام کردن خودداری کنید: در بیشتر موارد، می‌توانید 24 ساعت پس از انجام بخیه‌ ها دوش بگیرید، اما تا زمانی که برش شما کاملا بسته نشده است، باید از حمام کردن و شنا کردن خودداری کنید. در حمام به آرامی محل زخم را بشویید و از آب و صابون ملایم برای تمیز کردن محل بخیه ها استفاده کنید.

مدت ترمیم بخیه جذبی چقدر است؟

بخیه های جذبی هم از نظر استحکام و هم از نظر مدت زمانی که طول می‌کشد بدن شما آنها را جذب کند، بسیار متفاوت هستند. برخی از انواع بخیه های قابل جذب به سرعت طی 10 روز جذب می‌شوند، در حالی که برخی دیگر حدود شش ماه طول می‌کشد تا کاملا جذب شوند.

اکثر برش های سطحی با بخیه غیرجذبی ترمیم می‌شوند. بخیه های غیرجذبی معمولاً برای این نوع آسیب ترجیح داده می‌شوند زیرا از بخیه های جذبی قوی تر هستند و قبل از تکمیل فرآیند بهبودی بیرون نمی‌آیند.

با این حال، زخم های بسیار عمیق، اغلب کاندیدهای بهتری برای بخیه های جذبی هستند. جراح شما ممکن است قسمت ‌های عمیق ‌تر برش را با بخیه ‌های جذبی ببندد و سپس از بخیه های غیرجذبی روی سطح پوست شما استفاده کند.

برای مشاهده قیمت انواع نخ جراحی سیلک به سایت درمارز طب مراجعه کنید.

علت نیفتادن بخیه جذبی چیست؟

در بیشتر موارد بخیه های جذبی توسط بدن تجزیه می‌شوند و نیازی به برداشتن ندارند. این بخیه ها معمولا ظرف 1 یا 2 هفته از بین می‌روند. با این حال، برخی از بخیه ها برای هفته ها یا حتی ماه ها بیشتر باقی می‌مانند. از پزشک خود بپرسید که چقدر طول می‌کشد تا بخیه های شما تجزیه شود.

 اگر چند روز پس از تاریخ تخمینی، بخیه‌های شما همچنان سر جای خود هستند، با پزشک خود تماس بگیرید. هرگز بخیه های خود را نچینید، حتی اگر به نظر می‌رسد که در حال افتادن هستند. زیرا دست زدن به بخیه ها خطر عفونت را افزایش می‌دهد.

بیرون زدن نخ بخیه جذبی خطرناک است؟

اگر بخیه های جذبی بیرون زده‌اند، ممکن است نتیجه چند چیز باشد. به عنوان مثال اگر بخیه ها به درستی قرار نگرفته باشند یا خیلی سفت شده باشند، می‌توانند به سطح پوست کشیده شوند و سپس تحریک شده و قابل مشاهده باشند.

بعلاوه، اگر بخیه ‌ها با مواد ضخیم ‌تری مانند بخیه ‌های قابل جذب انجام شده باشند، ممکن است با جذب بدن بخیه‌ ها از پوست خارج شوند. علاوه بر این، روند طبیعی بهبودی بدن نیز می‌تواند باعث بالا آمدن یا نمایان شدن بخیه‌ها شود.

بخیه های جذبی به گونه ای طراحی‌ شده‌اند که توسط بدن جذب شوند و با این کار بدن می‌تواند بخیه ها را به سمت سطح پوست فشار دهد. بهترین راه برای حذف بخیه های جذبی بیرون زده، ارزیابی آنها توسط پزشک است. پزشک قادر است علت مشکل را تعیین کند و بهترین اقدام را توصیه کند. ممکن است لازم باشد بخیه ها برداشته شوند، دوباره سفت شوند یا به سادگی به حال خود رها شوند تا به طور طبیعی جذب شوند.

سخن پایانی
همان طور که خواندید در این مقاله به تفاوت بخیه جذبی و غیر قابل جذب اشاره شد. استفاده از هر کدام این بخیه ها بسته به بافت و نظر پزشک دارد. برای سفارش نخ بخیه به قیمت عمده می توانید به سایت درمارز مراجعه کنید.